Ik kan me nog goed herinneren dat ik als klein meisje, zappend naar de Mini Playbackshow of Klokhuis, eens bleef hangen bij Tell Sell. Een overenthousiaste Amerikaanse vertelde mij dat als ik vandaag zou bestellen ik niet 1 maar 2 Tony Pony’s zou ontvangen. ‘Heb je kort haar maar droom je van een lange, super-glanzende coupe? Met dit prachtige haarstuk komt die droom uit.’ Maar er was meer. Want als je binnen een uur bestelde, kreeg je er nog een 3e gratis bij. Ik schat dat dit een jaartje of 20 geleden is, maar ik weet dit nog heel goed.
Die enthousiaste tv-verkoopster kun je anno 2022 vergelijken met een van de vele influencers die deze wereld rijk is. En daar, lieve lezers, viel ik deze week voor. Ik kopieerde de kortingscode, ik klikte door via de link in de bio, ik glunderde bij het zien van mijn winkelmand door wat ik er allemaal gratis bij kreeg en betaalde mijn bestelling. Aankoop: een scheermesje. Maar écht een hele mooie.
Ik opende de deur voor de vriendelijke pakketbezorger en unboxte (dat is hippe taal voor openscheuren) ik mijn aankoop. Het was vroeg en ik moest nog douchen én hoognodig mijn benen scheren, dus dat was goede timing. En wauw, ja! Dít was echt een goede aankoop. Enthousiast vertelde ik Kevin erover terwijl hij zijn tanden stond te poetsen. Inmiddels weet hij al een beetje om te gaan met die verhalen over ‘goede aankopen mét kortingscode’s‘ en liep weg zonder al te veel te zeggen. De lieverd!
Tevreden én met gladgeschoren benen stapte ik de douche uit en maakte me klaar voor de dag. Ik open de lade onder de wasbak, pluk er een wenkbrauwpen uit en teken mijn wenkbrauwen bij. ‘Overbodig’ denk ik bij mezelf, want ik heb echt weer volle wenkbrauwen. Ik smeer wat mascara op mijn wimpers en begin daarna mijn haren te föhnen. Eerst in de weer met mijn dunne föhnborstel en daarna de dikkere die ik vorige maand heb gekocht. Ik spuit er nog wat volumespray van Sophia Mae (if you know, you know) in en ben klaar. En ik ben blij, want ik heb geen bad-hairday. Lekker dit!
Ik wil mijn föhn en borstels opruimen en begin me een beetje te ergeren. Want die lade gaat niet dicht. Ik schuif wat en probeer het nog eens, maar het lukt nog steeds niet. Die lade gaat weer open en ik staar er even naar. ‘Wat ligt hier toch véél zooi’ denk ik bij mezelf. Ik kijk nog eens naar die lade en zie dat het meeste van die ‘zooi’ spullen zijn die ik heb aangeschaft om kaalheid te verbergen. Nepwimpers in alle vormen en maten, tig verschillende wenkbrauw-teken-spullen, foundations en bronzers in alle kleuren die bleekheid een beetje camoufleren en ga zo maar door.
Alles probeerde ik. Alles deed ik om die kaalheid te verbergen. En ik schrijf nu bewust ‘deed’. Want op dit moment heb ik wenkbrauwen, wimpers, haren die ik kan föhnen met 2 borstels en moet ik me weer scheren. En dat terwijl ik, al 5 jaar lang, nog steeds chemo krijg. En dat vinden veel mensen gek. Haaruitval is (thankgod) niet bij ieder type chemo een bijwerking. Maar die chemo’s kunnen wel andere, hele vervelende, bijwerkingen geven. Zo zie je maar dat wat je aan de buitenkant ziet, soms helemaal niet past bij het ‘standaard plaatje’. Dat is het moeilijke bij een hele hoop (mentale) ziektes als je het mij vraagt. Dus: Don’t judge a book by its cover. Want ik heb uitgezaaide kanker, ik ben ongeneeslijk ziek, ik krijg zware chemokuren, ik ben niet meer kaal én ik ben dolblij met mijn nieuwe scheermesje.
Foto: februari 2021: blij met mijn donshaartjes én hondje Google!
