Het is 10 over 9 en ik lig al op bed. Nog even wat lezen voordat ik de eerste poging ga doen om in slaap te vallen. Ik zeg bewust poging, want ik vermoed dat ik weinig ga kunnen slapen vannacht. Mijn nieuwe supersonische nek-leeslampje heb ik nog niet nodig want het is nog heerlijk licht buiten nu ik dit typ. Met het lengen van de dagen wordt het ook weer wat beter weer. Het zonnetje begint weer te schijnen en ik ben steeds vaker even buiten te vinden. Als beloning kreeg ik zelfs een kast met groenteplantjes van Kevin, maar daarover ooit meer. Maar dat is maar goed ook, want er was weinig zonneschijn de afgelopen maanden in huize van Loo. Al sinds carnaval ben ik niet fit en ontzettend moe. Ik heb goede momenten en leuke dagen. Maar ze wegen helaas zwaarder dan dat ze voorheen deden. Hebben jullie hier vast ook gemerkt, toch? Want ik ben lekker offline op de socials.
Morgenvroeg staat er weer een scan gepland. Nog een weekje wachten en dan weten we of die klachten veroorzaakt worden door de groei van uitzaaiingen of niet. Mijn voorgevoel voorspelt niet veel goeds, maar de vorige keer zat ik er volledig naast. Wie erin gelooft mag morgen een kaarsje branden, even aan me denken en wat good vibes met me mee naar het ziekenhuis sturen. Vind ik lief! Horen jullie volgende week van mij wat de uitslag is!
Liefs,
Maud
